"Rybki"

Nauczycielki: Lila Klorek

                             Ewa Kamińska

 

Niezwykły czas...

Rybki 2020

Kliknij na miniaturkę, aby powiększyć zdjęcie. Kliknij "zamknij", aby wyjść.

• 
• 
• 
• 
• 
• 

 

Od 29 marca 2021r na naszej stronie zamieszczamy materiały edukacyjne, 

które mogą państwo wykorzystać do zabaw z dzieckiem w domu. 

Zapraszamy również do kontaktu z nauczycielkami: 

telefonicznego (numer do przedszkola w zakładce PRZEDSZKOLE) 

lub mailowego: Lila Klorek: lilaklorek@gmail.com

                                       Ewa Kamińska: ewakaminska30@o2.pl

 

Temat tygodnia:  MOJA MIEJSCOWOŚĆ

 

16.04.2021 (piątek)

Temat dnia: MOJA MIEJSCOWOŚĆ

1.    „Odkoduj napis i rysunek” – ćwiczenie z książki „Trefliki w przedszkolu – sześciolatek” cz. 4, s. 74.

• Dziecko zamalowuje na odpowiedni kolor ramki z cyframi i literami nad nimi.
• Odczytuje co otrzymało.
• Koloruje rysunek na dole i sprawdza, czy napis pasuje do obrazka.

2.     „Moje miasto” -  słuchanie wiersza Anny Rynkiewicz.

Jesteśmy dziećmi ciekawymi świata,

lubimy jednak do domu powracać.

I choć mieszkamy w domach i blokach,

to wielka łączy nas wspólnota.

Wszyscy mieszkamy w Białymstoku,

tutaj nam mija rok po roku.

 

W tym naszym mieście atrakcji jest wiele,

więc je zwiedzamy nie tylko w niedzielę.

A gdy idziemy u boku swych bliskich,

zwiedzamy wraz z nimi nasz Pałac Branickich.

 

Obok Pałacu jest piękny park,

a w nim plac zabaw, siłownia i staw.

Jest także pomnik nasze słynne „Praczki”,

przy którym dziarsko pływają kaczki.

 

Tak nas prowadzą drogi i dróżki,

że często bywamy na Rynku Kościuszki.

To miejsce w centrum Białegostoku,

z Ratuszem, Kościołem i kawiarniami z boku.

 

W naszym mieście również teatr mamy,

w nim bajkowe spektakle często oglądamy.

Gdy chcemy pobyć ze zwierzętami,

zmierzamy do zoo dziarskimi krokami.

Białystok zachwyca, a my go kochamy

i bardzo się cieszymy, że tutaj mieszkamy!

 

Rozmowa na temat wiersza:

- Jak nazywa się miasto w którym mieszka bohater?

- Co się w nim znajduje?

- Z kim może zwiedzać miasto?

- Co mu się najbardziej podoba w mieście?

3.    „Wieś i miasto” – ćwiczenie z książki „Trefliki w przedszkolu – sześciolatek” cz. 4, s. 71.

• Dziecko z pomocą rodzica czyta zdania i wskazuje na zdjęciach te elementy, o których one opowiadają.
• Następnie koloruje ramki zdjęć, na których jest miejscowość podobna do tej w której mieszka.
• Opowiada o niej.

4.    „Co wiem o moim mieście?” – Quiz- utrwalenie wiadomości.

– Jak nazywa się miasto w którym mieszkasz?

– Co jest godłem naszego miasta?

– Od czego najprawdopodobniej pochodzi nazwa naszego miasta?

– Jaka rzeka przepływa przez nasze miasto?

– Jakie znasz legendy związane z naszym miastem ?

– Jakie ważne instytucje i urzędy się w nim znajdują?

– Jakie zabytki znajdują się w naszym mieście?

– Jak nazywa się klub sportowy w naszym mieście, w którym gra się w piłkę

   nożną?

– Jak nazywa się miejsce, w którym możemy zobaczyć pociągi i autobusy?

– Jak nazywa się ulica, na której znajduje się nasze przedszkole?

– Na jakiej ulicy mieszkasz?

– Jak nazywa się prezydent naszego miasta?

 

15.04.2021 (czwartek)

Temat dnia: HERB MOJEGO MIASTA

1.    „Zdmuchnij kulkę” – ćwiczenia oddechowe.

Dziecko siedzi na dywanie. Na środku dywanu leży arkusz papieru lub gazeta. Zadaniem dziecka jest zdmuchnięcie z dłoni na arkusz papieru lub gazetę,papierowej kulki. Zabawę możemy przeprowadzić nieco inaczej. Dziecko, zdmuchuje papierową kulkę z dłoni do złączonych obu dłoni rodzica siedzącego naprzeciwko. Osoba, która otrzymała papierową kulkę, przekazuje ją ponownie towarzyszowi zabawy.

2.    „Herb miejscowości w której mieszkam”- swobodne wypowiedzi dziecka na temat miejscowości, w której mieszka.

Oglądanie widokówek, fotografii, ilustracji – nazywanie rozpoznawanych obiektów.Rozmowa na temat prezentowanych fotografii, ustalenie co dziecko zna, a czego nie znaw naszej miejscowości. Zapoznanie z legendą miejscowości lub tworzenie jej przez dziecko w przypadku jej braku.

Informacja o symbolach miasta: herb, flaga, logo.

Informacja dla rodzica:

Herby miejskie pojawiły się z chwilą powstawania miast, a dokładniej po uzyskaniu praw miejskich przez osady. Powstanie herbu ma ścisły związek z pieczęcią miejską, która była zewnętrznym wyrazem samorządnej odrębności miast.

3.    „Herby województw” – ćwiczenie z książki „Trefliki w przedszkolu –sześciolatek” cz. 4, s. 72.

Na ilustracji widoczny jest kontur Polski i herby 16 województw.

Zadaniem dziecka jest odszukanie swojego województwa, pokolorowanie

jego terytorium, opisanie wyglądu herbu oraz narysowanie

herbu swojej miejscowości.

4.    „Kalambury”- zabawa ruchowa.

Zadaniem uczestników zabawy jest odgadywanie haseł,które przedstawiane są gestami. Podczas pokazywania nie wolno używać słów ani wydawać innych dźwięków, które mogą ułatwić odgadnięcie hasła. Dziecko otrzymuje kartonik z ilustracją przedmiotu, zwierzęcia, rośliny... i pokazuje hasło tak, aby rodzic mógł odgadnąć. Dla ułatwienia podajemy dziecku kategorię (np. zwierzęta).

5.    „Herby województw” – ćwiczenie z książki „Trefliki w przedszkolu – sześciolatek” cz. 4, s. 73.

• Dziecko koloruje według wzoru herb swojego województwa.
• Następnie wybiera jeszcze jeden, któryrównież koloruje.
• Podkreśla w wyrazach literę „p”.

14.04.2021 (środa)

Temat dnia: FIGURY GEOMETRYCZNE

 

1.    „ Wesołe okrzyki” – zabawa logopedyczna.

Naśladowanie na jednym wydechu śmiechu różnych osób np. dziewczynki „hi, hi, hi”, chłopca „ha, ha, ha”, staruszki „he, he, he” oraz mężczyzny „ho, ho, ho”. Dziecko wykonuje wdech nosem i wypuszcza powietrze ustami naśladuje śmiech różnych osób (na jednym wydechu naśladuje jedną osobę np. dziewczynkę: hi, hi, hi).

2.    „Jakie figury rysuję?” – słuchanie wiersza o figurach (brak informacji o autorze).

Pomoce:

• arkusz papieru,
• kredki,
• figury geometryczne (wycięte z kolorowego papieru).

Rodzic recytuje wiersz i ilustruje go na papierze – rysuje figury geometryczne występujące w wierszu.

Trzy kreski, trzy kąty,

rysuję trójkąty.

Już każdy dzieciaczek

trójkątny ma szlaczek.

Kwadraciki bardzo lubię,

w tej rodzinie się nie nudzę.

Kwadrat równe boki ma

każde dziecko kwadrat zna.

Jest w rodzinie też prostokąt,

spójrz na niego, wytęż oko.

Po dwa boki: długie, krótkie,

narysuję za minutkę.

Są w rodzinie też kółeczka,

okrąglutkie jak piłeczka.

Brak w nich rogów oraz kątów,

tym się różnią od trójkątów.

Rozmowa na temat wiersza:

 - Jakie figury geometryczne wystąpiły w wierszu?

- Powiedz, jak wygląda każda z nich?

Z przygotowanych figur geometrycznych dziecko wybiera te figury geometryczne, które wystąpiły w wierszu.

Następnie segreguje według odpowiedniego kształtu (trójkąt, kwadrat, koło, prostokąt) i przelicza elementy zbiorów oraz porównuje liczebności zbiorów poszczególnych figur.

3.    „Kreśl figury po śladzie” – ćwiczenie z książki „Trefliki w przedszkolu – sześciolatek” cz. 4, s. 75.

• Dziecko pisze ołówkiem po śladzie figury geometryczne, a następnie kreśli je samodzielnie.
• Rysuje kredką po przerywanych liniach ramki.
• Kończy kreślić figury geometryczne i koloruje je.
• Na zakończenie rysuje miejscowość, w której mieszka.

4.    „Który miś schowany?” – zabawa dydaktyczna.

Dziecko siedzi na dywanie. Na środku dywanu w rzędzie siedzi 8 misiów (pluszaków). Rodzic recytuje rymowankę i chowa 1 misia (pluszaka).

Dziecko przelicza misie (pluszaki) i odpowiada na pytanie „Który miś schowany?”( podaje liczbę porządkową).

Siedzą na dywanie

małe misie w rzędzie.

Już za chwilę na dywanie

jednego nie będzie.

Który miś schowany?

Odpowiedzcie sami. 

13.04.2021 (wtorek)

Temat dnia:  ZWIEDZAMY NASZE MIASTO

1.    „Dzielimy wyrazy” – ćwiczenie z książki „Trefliki w przedszkolu” cz. 4, s. 70.

Kształcenie umiejętności czytania ze zrozumieniem, ćwiczenie słuchu fonematycznego.

- dziecko dzieli nazwy obrazków na sylaby, a następnie na głoski.

- zamalowuje odpowiednią liczbę kółek (sylaby) i okienek (głoski).

- czyta napisy w ramkach i łączy je z właściwymi obrazkami.

2.    „Autobus czerwony przez ulice mego miasta mknie” – wycieczka ulicami miasta

- zapoznanie z zabytkami naszego miasta, architekturą,  zielenią

- utrwalenie nazw i wyglądu różnych domów: blok, wieżowiec, domy szeregowe, bliźniak, dom jednorodzinny

- kształcenie umiejętności wnikliwej obserwacji

Ponieważ Państwo doskonale wiecie co ciekawego znajduje się w naszym mieście - wybór miejsca wycieczki i jej przebieg pozostawiamy do Waszej dyspozycji.

Zaprowadźcie więc dziecko dowaszym zdaniem najbardziej interesujących miejsc i opowiedzcie mu o nich…

Wszyscy doskonale wiemy, że pięknych miejsc jest w naszym Świnoujściu sporo, prawda?

 

3.    ,,Trefliki wyjeżdżają na weekend” – posłuchaj opowiadania:

„Pomimo, iż do lata pozostało jeszcze trochę czasu, słońce coraz częściej gościło na niebie, a cieplejsze powietrze zachęcało do zabaw na podwórku. Tata Treflik ogłosił:

- Wyjeżdżamy na weekend do ośrodka wczasowego nad dużym i pięknym jeziorem.

- Hura! Hura! - cieszyły się Treflik i Treflinka.

- A gdzie będziemy mieszkać? - zapytała Treflinka.

- Mamy zarezerwowany domek z nr 7, bardzo blisko jeziora. W ośrodku domki wyglądają bardzo podobnie, dlatego należy patrzeć na nr domku, żeby się nie pomylić - odpowiedziała mamusia.

- Ja spakuję wędkę i będę łowić z tatusiem ryby - wykrzykiwał podekscytowany Treflik.

- A ja policzę wszystkie domki w ośrodku - powiedziała Treflinka i poszła się spakować.”

Rozmowa na temat opowiadania:

- Co ogłosił tata Treflik?

- Gdzie Trefliki miały mieszkać?

- Co zamierzał robić Treflik?

- Jakie zajęcie wymyśliła sobie Treflinka?

4.    „Plan mojego miasta” – rysowanie kredkami  (świecowe, ołówkowe, pastele olejne bądź suche, itp.)

Utrwalamy wiadomości na temat najważniejszych, najbardziej znanych i charakterystycznych dla naszego miasta miejsc.

12.04.2021 (poniedziałek)

Temat dnia:  POLSKA MÓJ DOM OJCZYSTY

1.     „Mój dom” – przypomnienie wiersza Doroty Kossakowskiej

Spróbujcie z pomocą rodzica lub rodzeństwa nauczyć się tego wiersza na pamięć.

Wspólnie odpowiedzcie na pytanie:

„Co to jest Polska?”

Wprowadzenie litery  „P, p” drukowanej i pisanej na podstawie wyrazu „POLSKA”

2.    Analiza i synteza słuchowa i wzrokowa słowa-wyrazu podstawowego „Polska”:

- wypowiadanie całego słowa-wyrazu  /POLSKA/

- wybrzmiewanie kolejnych sylab połączone z klaskaniem – liczenie sylab

- podział słowa na głoski połączone z klaskaniem – liczenie głosek

- określenie położenia głoski  „p”  w słowie-wyrazie „Polska”

- podawanie przykładowych słów z głoską  „p” w nagłosie

- wyszukiwanie głoski „p” w swoim imieniu i nazwisku

- podział słowa-wyrazu „Polska” na spółgłoski i samogłoski (ułożenie przez  dziecko 2 czerwonych i 4 niebieskich cegiełek)

- demonstracja małej i wielkiej litery drukowanej „P, p”  przez rodzica

- analiza wyglądu, porównywanie z innymi literami

- wyszukiwanie litery „P, p” w dostępnych publikacjach domowych /książki, czasopisma, foldery reklamowe, itp./

 

3.    Wysłuchaj wierszyka „Literka P”:

Pola pierze w swojej pralce i porządki robi lalce.

Piecyk trzeba umyć też, aby pyszne pączki zjeść.

Pyszne pączki pycha mniam, zaraz Piotrusiowi dam.

Pyszne pączki pycha mniam, zaraz Treflikowi dam.

 

Rozmowa na temat treści wiersza:

- Co robi Pola?

- Komu Pola da pyszne pączki?

- Jakie słowa w piosence rozpoczynają się głoską „p”?  

4.    Zabawa ruchowa  „Ja i Ty tworzymy literkę P”

Spróbujcie wraz z mamą, tatą, siostrą lub bratem na dywanie, podłodze stworzyć-ułożyć  z własnych ciał nowo poznaną literę małą i wielką.

 

5.    Ćwiczenia w czytaniu – praca z książką „Trefliki w przedszkolu” cz. 4, s. 68.

- wyszukiwanie na ilustracji elementów, których nazwy rozpoczynają się głoską „p” i otoczenie ich niebieską pętlą

- podkreślenie niebieskim kolorem nowo poznanej litery drukowanej w wyrazach (wyjaśnienie niezrozumiałych słów i ich pisowni: mała, wielka litera)

6.    Demonstracja nowo poznanej litery małej i wielkiej „p, P” pisanej:

- pokaz pisania litery na tablicy, kartce A-4 bez liniatury

- analiza kształtu litery (kojarzenie kształtu z przedmiotami z otoczenia)

- ćwiczenia w pisaniu bezśladowym w powietrzu, na tacy z kaszą, na piasku, plaży, w ogrodzie bądź parku

- układanie liter np. z klocków, patyków, papierowych kółek, guzików itp.

7.    „Piszemy z Treflinką” – ćwiczenie z książki „Trefliki w przedszkolu” cz. 4, s. 69.

Kształcenie umiejętności pisania nowo poznanej litery „P, p” po śladzie, zwrócenie uwagi na prawidłowy kierunek kreślenia liter, ćwiczenie słuchu fonematycznego.

Dziecko pisze literę „P, p” palcem po śladzie tak jak wskazuje Treflinka. Następnie to samo wykonuje za pomocą kredki zwracając uwagę na prawidłowy kierunek kreślenia.

Koloruje rysunki, w nazwach których występuje głoska „p”.

Na zakończenie pisze litery oraz wyraz Polska w liniaturze po śladzie i samodzielnie.

 

Temat tygodnia:  MÓJ DOM

 

 

08.04.2021 (czwartek)

Temat dnia:  DOM RODZINNY TREFLIKÓW

1.     Wysłuchaj wiersza „Mój dom” Doroty Kossakowskiej:

Każdy człowiek ma swój dom. Może być mały lub duży. 

Takie miejsce, do którego, chętnie wracamy z podróży.

W moim domu jest wesoło, wszyscy sobie pomagamy.

Gdy jest problem to idziemy do taty, babci lub mamy.

I jak być dobrym człowiekiem każdego dnia się uczymy.

A gdy będziemy dorośli, wiele dobrego zrobimy.

Ja kocham mój dom rodzinny i kocham ojczyznę moją.

W Polsce chce mieszkać, pracować i oddać jej przyszłość swoją.

 

Odpowiedz na pytania:

– Czy każdy z nas ma swój dom?

– Czy wszystkie domy są takie same?

– Jak jest w twoim domu i czego się tam uczysz?

– Co zrobisz jak będziesz dorosły?

– Gdzie chciałbyś mieszkać i pracować?

– Czy Polska jest naszym domem?

2.    „Trefliki w przedszkolu” cz. 4, str. 67

- pisz ołówkiem po znakach rozpoczynając od kropek

- rysuj kredką po przerywanych liniach, pokoloruj rysunek

- narysuj swój dom

3.    Obejrzyj film z serii „RODZINA  TREFLIKÓW", odcinek  pt „Tęcza”

https://www.youtube.com/watch?v=tKw2-En1tTw   

Zwróć uwagę na wygląd domu i podwórka Treflików.

4.    „Dom rodziny Treflików”  - 

„Trefliki w przedszkolu” cz. 4, str. 62 i 63

– Przeczytaj z pomocą rodzica tekst pod obrazkiem

– Jakim domem jest dom Treflików?

– Co to znaczy, że dom jest jednorodzinny?

– Z jakich części się składa?

– Co jest dookoła domu?

– Co znajduje się na podwórku?

– Co wisi obok bramy?

– Jaki jest numer domu Treflików?

– Z jakich dwóch cyfr ten numer się składa?

– Nazwij członków rodziny Treflików

– Określ, kto w tej rodzinie jest najwyższy, a kto najniższy

– Wykonaj pozostałe zadania ze stron 62 i 63

5.    Dom i podwórko Rodziny Treflików.

Spróbuj wykonać makietę domu rodzinnego Treflików oraz ich podwórka.

Potrzebne będą: nożyczki, klej, karton, kolorowy papier, tzw. „nieużytki” (pudełka, pudełeczka, np. po lekach), flamastry, kredki, farby itp.

Po wykonaniu pracy przeczytaj jeszcze raz tekst ze strony 62 i sprawdź, czy wszystkie elementy w nim wymienione znajdują się na twojej makiecie. Nie zapomnij o numerze domu, przyklej go lub napisz.

POWODZENIA!

 

07.04.2021 (środa)

Temat dnia:   MIERZYMY WYSOKOŚĆ

  

1.    „Obłoki” – wydzieranie z papieru. 

Przygotowanie sylwet do zajęć matematycznych. 

Dzieci wydzierają obłoki (sylwety chmurek) 1 z białego i 1 niebieskiego papieru.

 

 2.    „Wędrówka obłoków” - inscenizacja opowiadania. 

Rodzic czyta opowiadanie, a dziecko manipuluje obłokami. Następnie określają wysokość posługując się określeniami wysoko- nisko, wyżej- niżej. 

Był sobie niebieski obłoczek. Sunął wolno po niebie i rozglądał się dookoła. – Ach jak tu pięknie. Jakie wspaniałe widoki. Mogę sobie patrzeć i patrzeć na ziemię. Widzę wszystko doskonale. 

Nagle usłyszał czyjś głos: 

– Witaj, niebieski obłoczku. 

Obłoczek rozglądał się wokół, ale nikogo nie widział. 

– Nie widzę cię. Kim jesteś i skąd mnie wołasz? 

– Jestem białym obłoczkiem i znajduję się niżej niż ty. 

– Niżej niż ja? A co to znaczy? 

– To znaczy, że jestem pod tobą. 

Niebieski obłoczek spojrzał w dół. 

– Ach, witaj biały obłoczku! Teraz już cię widzę. A dlaczego jesteś tak nisko? – Bo ja nie lubię być wysoko. Wolę być trochę niżej. 

– Ależ biały obłoczku, stąd są lepsze widoki. Widać wszystko i wszystkich. Widzę nawet dzieci w przedszkolu. 

– No coś ty, widzisz nawet dzieci? 

– Jasne, wejdź wyżej, to zobaczysz, co teraz dzieci robią. 

Biały obłoczek przesunął się wyżej. Teraz był już obok niebieskiego. 

– Ach, jak tu wysoko. Ale rzeczywiście wszystko widać.

 

3.    Rozmowa na temat opowiadania: 

– Kto spacerował po niebie? 

– Z kim rozmawiał niebieski obłoczek? 

– Który obłoczek był wyżej? 

– Który obłoczek był niżej? 

– Co to znaczy być niżej od czegoś? 

– Dlaczego biały obłoczek wolał być niżej? 

– Jak niebieski obłoczek zachęcił biały do wejścia wyżej? 

– Co widziały obłoczki będąc razem wysoko?

 

 4.    „Porównujemy wysokość domów” 

 „Trefliki w przedszkolu” cz. 4, s. 66  

• Pisz cyfry po śladzie.
• Określ wysokość kolorowych domów, policz kratki przy każdym z nich.
• W puste pola wpisz odpowiednie cyfry.
• Pokoloruj dom, który jest podobny do tego w którym mieszkasz.
• Określ jego wielkość.
• Zamaluj odpowiednią ilość kratek przy każdym domu, policz je i wpisz odpowiednie cyfry w puste pola.

 

5.    „Sześć lat już mam, buty sznuruję sam” – działania praktyczne. 

Dziecko za pomocą sznurowadła sznuruje własny but oraz doskonali wiązanie na kokardkę. 

Zwrócenie uwagi dziecka na to, iż niezawiązane sznurowadła w butach mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji.

 

06.04.2021 (wtorek)

Temat dnia:   MAMY RÓŻNE DOMY

  

 1.    „Dom jednorodzinny” 

”Trefliki w przedszkolu”cz.4, s.65

 

• Posłuchaj słów czytanych przez rodzica.
• Połącz wyrazy z odpowiednimi pomieszczeniami w domu.
• Znajdź dziesięć różnic między obrazkami.

 

 2.    „Dziwny dom”(brak informacji o autorze) -słuchanie opowiadania. 

Wracamy ze spaceru. Moja mama i ja. Idziemy sobie, idziemy, rozmawiamy sobie, rozmawiamy i wolnym krokiem zbliżamy się do naszej ulicy. A tam… …Nie ma naszego domu! Zniknął! Na jego miejscu stoi stara, dziwna drewniana chatka. – Mamo, co się stało z naszym… – przerywam i spoglądam na mamę. – Mamo, czy ty to widzisz? 

– Co mam widzieć, kochanie? Dlaczego masz taką zdziwioną minę? – mama uważnie mi się przygląda. – Czy coś się stało? 

– Mamo, nasz dom… Jest zupełnie inny… Ktoś go zamienił… 

– Nie zauważyłam – mówi mama i wkłada do zamka ogromny, metalowy klucz. Gdy go przekręca, żeby otworzyć drzwi, słychać trzaski i chrzęszczenia. Ostrożnie popycham drewniane, ciemne drzwi zrobione z desek i boję się wejść do środka. Nad moją głową wisi wielka pajęczyna, a na niej siedzi ogromny czarny pająk i właśnie zjada resztę swojego śniadania. 

– Mamo, co to jest? – pytam i chwytam mamę za rękę. Dlaczego mama wcale się nie dziwi? Co to wszystko znaczy? Chyba ktoś zaczarował moją mamę i nasz dom… Ale to nowe mieszkanie wcale mi się nie podoba… 

Mama odsuwa nogą wielki kamień, leżący tuż przy drzwiach i wchodzi do środka. Bardzo się boję i chce mi się płakać. To nie jest nasz śliczny domek… Ja chcę do siebie do pokoju! Wchodzę za mamą do środka i przyglądam się ciemnym ścianom. Widać na nich pajęczyny i ślady kurzu, a na haku przy suficie wisi gniazdo os, z którego co chwilę wylatują bzyczące owady. 

Mama podśpiewuje pod nosem dziwną piosenkę, a ja podchodzę do drewnianego stołu z grubym blatem. Widać na nim tłuste plamy i mnóstwo okruchów. Brudne talerze leżą jeden na drugim, a na nich siedzą wielkie, grube muchy i zlizują resztki jedzenia. Fuj! Nagle czuję, że coś dotknęło mojej nogi. Odskakuję od stołu i zaglądam pod stół. – Mamo, tu jest koza! – mówię z trudem, bo łzy cisną mi się do oczu. 

– Tak, kochanie. Przecież zawsze tu mieszka. A gdzie niby miałaby być? – śmieje się mama, mieszając w ogromnym osmolonym kotle jakąś paskudnie cuchnącą potrawę. 

– Mamo, co dzisiaj będzie na obiad? – pytam, próbując przejść pomiędzy pustymi butelkami i starymi gazetami, leżącymi na podłodze. 

– To co zwykle! – odpowiada uśmiechnięta mama, wkłada do kociołka brudną rękę i wyjmuje z niego garść czegoś, co wygląda jak jedzenie znalezione na śmietniku. 

– Mamo! Mamo! Ja się boję! 

Dookoła robi się zupełnie ciemno. Widzę sufit i okno. Spoglądam w bok i po chwili dostrzegam jakąś dziwną sylwetkę, podchodzącą do mnie w blasku księżyca. 

– Mamo! Mamo! – wołam coraz głośniej. 

– Jestem tu! Nie bój się! – mama próbuje do mnie dojść, ale najpierw musi utorować sobie drogę przez zagraconą podłogę. 

Przyglądam się temu, co przesuwa na bok… Klocki… Puzzle… Tenisówki… Kurtka… Hulajnoga… 

Zaraz! To przecież moje normalne rzeczy! Już nie jestem w tym starym, brudnym, drewnianym domu! 

– Mamo! Śniło mi się, że mieszkamy w okropnej chatce! Tam było pełno śmieci! I pająków! I rzeczy na podłodze! 

– To był tylko zły sen… Nic się nie martw… A na wszelki wypadek jutro posprzątaj swój pokój. Żebym mogła do ciebie dojść, gdy znowu przyśni ci się coś złego… 

Mama uśmiecha się do mnie, przytula mnie mocno, przykrywa miękką, pachnącą kołderką i daje mi cudownego mamowego buziaka w czółko.

 

3.    Rozmowa na temat opowiadania: 

– Co zauważył chłopiec wracając z mamą ze spaceru? 

– Jaki dom śnił się chłopcu? 

– Co mama robiła w kuchni? 

– Co wisiało na haku przy suficie? 

– Jakie zwierzę mieszkało razem z chłopcem i mamą w drewnianym domu? 

– Co czuł chłopiec widząc to wszystko? 

– Kto mieszka w twoim domu? 

– Dlaczego dom jest ważnym miejscem? 

 – Co trzeba robić, żeby czuć się w domu dobrze? 

– Czy wszystkie domy są takie same? 

4.    „ Domy, w których mieszkamy” 

”Trefliki w przedszkolu”cz.4, s.60 

• Otocz pętlą ten dom, który jest podobny do domu, w którym Ty mieszkasz.
• Przeczytaj zdania w ramkach i odszukaj domy, do których one pasują.
• W pustych polach narysuj odpowiednie figury geometryczne.

5.    „W jakim pomieszczeniu jestem?” – zagadki pantomimiczne.

Dziecko przedstawia scenkę(za pomocą gestu, mimiki, ruchów), w której ma pokazać w jakim pomieszczeniu w domu obecnie przebywa np. odkręca wodę w kranie, myje ręce, osusza je ręcznikiem. Rodzic odgaduje jakie to pomieszczenie (łazienka).Później następuje zmiana osoby odgrywającej scenkę, a tym samym prezentowanego pomieszczenia w domu.

Temat tygodnia:  WIELKANOC

 

02.04.2021 (piątek)

Temat dnia:   NA ŚWIĄTECZNYM STOLE

 1.    „Śniadanie Wielkanocne” - wypowiedzi dziecka na podstawie wiersza Doroty Kossakowskiej.

„WIELKANOC”

Na stole wielkanocnym jest bardzo kolorowo.

Kolorowo i smacznie i oczywiście zdrowo.

Mama upiekła mazurki, ciocia babkę zrobiła,

a Hania ze swą siostrą baranka postawiła.

Baranek z cukru stoi pośród owsa młodego,

na stole się znalazło coś jeszcze bardzo pięknego.

Pisanki kolorowe zrobione przez rodzinę:

mama, tata i babcia robili je przez godzinę.

Ala i siostra Hania też dzielnie pomagały,

przygotowane pisanki w koszyczku układały.

Siedzi na nich kurczaczek, wygląda jak żółta kulka,

jak promień słońca ciepłego, który się zakradł z podwórka.

Za chwilę mama przyniesie żurek z kiełbasą,

sałatki oraz roladę z szynki - ulubioną potrawę Beatki.

Wszyscy podzielą się święconką i złożą sobie życzenia.

Tradycja wielkanocna od wielu lat się nie zmienia.

Rozmowa na temat wiersza:

– Jak wygląda wielkanocny stół?

– Jakie potrawy się na nim znajdują?

– Co wykonała cała rodzina i włożyła do koszyczka?

– Jaka tradycja wielkanocna od wielu lat się nie zmienia?

– Czego można życzyćsobie i innym przy wielkanocnym stole?

Spróbujcie wspólnie z rodzicem zredagować wielkanocne życzenia.

2.    „Pisanka”– ćwiczenia graficzne doskonalące umiejętność pisania znaków literopodobnych:

„Trefliki w przedszkolu”  cz.4 str. 59

1. 3.    „Rymy i gesty” – zabawa słowno-ruchowa

Rodzic wypowiada słowa-rymy. Dziecko ruchem, gestem odtwarza ich treść.

Włosy - nosy

Różki - nóżki

Podskoki - kroki

Siadanie - turlanie

Pstrykanie - kucanie

Śpiewanie - bieganie itp.

Na zakończenie dziecko może samodzielnie tworzyć rymy do podanych przez rodzica słów.

4.    „Wielkanocne jajka” – kończenie zdań.

Jednym kolorem barwione to………. – (kraszanki)

Gdy napiszesz na nich wzory będą to………. – (pisanki)

Wzory drapane to są………. – (drapanki)

Gdy coś nakleisz to………. – (oklejanki)

5.    „Oklejanka” – zdobienie jajka według własnej inwencji twórczej.

Oklej jajko sznureczkami skręconymi z bibuły, przyklej bibułkowe kuleczki, twórz kolorowe wzory.

Tak przygotowaną „OKLEJANKĘ” włóż do koszyczka wielkanocnego.

6.    „Na wielkanocnym stole” – ćwiczenia w czytaniu

„Trefliki w przedszkolu” cz. 4, str. 57

 

………………………………………………………………………………………………..

 

Kochani,

Wam i Waszym Rodzinom życzymy:

 

Wielkanocy jak bajka i smacznego jajka.

Tęczowych pisanek i dyngusa cały ranek!

Słońca wiosennego, uśmiechu promiennego

i… Zajączka baaardzo bogatego!

 

Lila K. Ewa K. Ewa P.

 

01.04.2021 (czwartek)

Temat dnia:   ZAKŁADAMY HODOWLĘ OWSA

 

 1.     „Jakie to zboże?”- rozpoznawanie i nazywanie zbóż na podstawie ilustracji. 

”Trefliki w przedszkolu”cz.4, str.49 

• Nazwij gatunki pieczywa.
• Prowadź palcem po szarych liniach, a dowiesz się z jakich zbóż je upieczono.
• Rysuj kredkami (odpowiadającymi kolorom ramek) linie łączące gatunki zbóż  z odpowiednim gatunkiem pieczywa.
• Otocz pętlami ulubione wypieki piekarnicze.
• Jakiej mąki używa się do pieczenia babek wielkanocnych? 

2.     „Skąd mamy zboże?” – wypowiedzi dzieci na podstawie ilustracji w książce ”Trefliki w przedszkolu”cz.4, str.48 

• Pisz cyfry po śladzie.
• Z pomocą rodzica przeczytaj zdanie w pierwszej ramce i wyrazy w pozostałych polach.
• Wykorzystaj je do ułożenia zdań.
• Skąd mamy ziarna owsa? 

 3.     „Zakładamy hodowlę owsa”- zabawa dydaktyczna. 

Rodzic zaprasza dziecko do stolika, gdzie przygotowane zostały: doniczka, nasiona, ziemia. Wyjaśnia i  prezentuje sposób wysiewu owsa. Następnie prosi dziecko, aby samodzielnie założyło hodowlę. Podkreśla również, że owies stawiany na stole wielkanocnym należy do tradycji i jest jednym z symboli. Każde ziarenko, wsadzone do ziemi otrzymuje nowe życie.

  

      Praca dziecka 

     1) Sypanie ziemi w doniczkę 

     2) Rozłożenie nasion owsa. 

     3) Przysypanie ziemią. 

     4) Ustawienie w miejscu słonecznym. 

     5) Podlanie.

  

     Po skończeniu zadania rodzic prosi o uporządkowanie miejsca pracy.    

     Zachęca  również dziecko do codziennych obserwacji wzrostu owsa oraz 

     jego podlewania.

 

4.      „O kurce Złotopiórce i kogutku Szałaputku” - słuchanie fragmentu bajki  E.Szelburg – Zarembiny. 

Za siedmioma łąkami, za siedmioma polami żyli sobie dziadek i babcia. Dziadek miał kogutka Szałaputka, a babcia miała kurkę Złotopiórkę. 

Kogutek Szałaputek co rano piał ku–ku–ry–ku! A kurka Złotopiórka co rano znosiła śliczne, duże, białe jajko. 

Wieczorem kogutek Szałaputek i Kurka Złotopiórka chodzili razem na spacer. Spacerowali sobie drogą, noga za nogą... 

Czasem szli łąką albo lasem. A raz poszli w pole. 

Na polu kogutek Szałaputek i kurka Złotopiórka znaleźli kłosek pszenicy. 

– Ku–ku–ry–ku! – mówi kogutek Szałaputek. – Najemy się porządnie pszenicznych ziarnek. – Ko–ko–ko! – mówi kurka Złotopiórka. – Zanieśmy te ziarnka do domu. Dziadek zmiele je na pszenną mąkę, a babcia z tej mąki upiecze pszenną bułkę. 

– Ki–ki–ry–ku! – krzyknął skąpy i łakomy kogutek. – Nie nośmy nic dziadkowi i babci. Sami zjedzmy! 

I zaczął łapczywie dziobaċ ziarnka. 

Widzi to kurka Złotopiórka i przestrzega kogutka Szałaputka: 

– Uważnie łykaj. 

Bo kogutek Szałaputek łyk–łyk! po dwa ziarnka na jeden raz łyka. 

– Po jednym ziarnku łykaj, po jednym! – przestrzega mądra kurka Złotopiórka. A kogutek Szałaputek nie słucha – po dwa łyka. 

– Po jednym! – krzyczy kurka. 

Po dwa łyka kogutek. 

– Po jednym! – kurka prosi. 

Kogutek swoje. 

Łyk–głdyk! – zakrztusił się. 

Masz ci los! 

Upadł kogutek Szałaputek jak długi. Upadł koło drogi, zamknął oczy, podkurczył nogi. Ani tchnie. 

Niewiele myśląc biegnie kurka Złotopiórka do morza po ratunek. 

– O mój Boże! Morze, morze, daj wody! – Komu wody? 

– Kogucikowi Szałaputkowi, bo kogutek Szałaputek jak nieżywy, wpadł w pokrzywy, ani tchnie! 

Morze dało wody kogucikowi Szałaputkowi. 

Kogutek Szałaputek napił się. Łyk-głdyk! przełknął dwa ziarnka, co mu w gardle uwięzły, i zdrów, żywy wyskoczył z pokrzywy. 

– Ku–ku–ry–ku! – zapiał kogutek Szałaputek dobrej kurce Złotopiórce. 

 – Ki–ki–ry–ku! – zapiał dziadkowi i babci. 

– Na zdrowie! – odpowiedzieli mu dziadek, babcia i kurka Złotopiórka. 

 Rozmowa na temat bajki: 

– Kto żył za siedmioma łąkami i za siedmioma polami? 

– Co miał dziadek i babcia? 

– Jak kogutek Szałaputek wraz kurką Złotopiórka spędzali wolny czas? 

 – Co znaleźli na polu? 

– Co postanowił zrobić z ziarnami pszenicy kogutek Szałaputek, a co kurka Złotopiórka? 

– Co przydarzyło się kogutkowi Szałaputkowi podczas jedzenia? 

– Kto pomógł kogucikowi? 

– Czy należy tak postępować jak kogutek Szałaputek i dlaczego?

 

5.     „Kogutek Szałaputek i kurka Złotopiórka” – rysowanie i kolorowanie.  „Trefliki w przedszkolu – sześciolatek” cz. 4, s.48

 

• Rysuj kredką po przerywanych liniach.
• Pokoloruj Kurkę Złotopiórkę i Kogutka Szałaputka według wzoru.

31.03.2021 (środa)

Temat dnia:  PISANKI, KRASZANKI, JAJKA MALOWANE

 1.    „Połącz napis z obrazkiem”- ćwiczenia w czytaniu

”Trefliki w przedszkolu”cz.4, str.53

• Podziel nazwy obrazków na sylaby i zamaluj odpowiednią liczbę kółek.
• Podziel nazwy obrazków na głoski i zamaluj odpowiednią liczbę okienek.
• Przeczytaj napisy w ramkach i połącz je z właściwymi obrazkami.

2.    Słuchanie wiersza Anny Zabielskiej pt. „Wielkie ważenie”

Dzisiaj w sali jest ważenie,

bardzo ważne wydarzenie.

Posiadały dzieci w rzędzie

i czekają co to będzie.

Pani wagi ustawiła,

wszystkim dzieciom oznajmiła:

Kiedy wagi w równowadze

szalki stoją równo, razem.

Kiedy jedna w dół opada

ciężki towar zapowiada.

Gdy zaś w górę szalka leci

lekki towar ważą dzieci.

Zaraz zrobi się wesoło,

bo zważymy wszystko w koło.

3.    „Ważymy mąkę”

”Trefliki w przedszkolu”cz.4, str.51

• Określ, które worki z mąką na każdej wadze są cięższe i otocz je pętlą.

4.    Zapoznanie z różnymi rodzajami wag

”Trefliki w przedszkolu”cz.4, str.50

• Policz i nazwij wagi.
• Pisz cyfry po śladzie.
• Pokoloruj rysunki wg wzoru.

- Do czego (w jakim celu) używamy wagi?

- Jakie znasz rodzaje wag? (waga sklepowa, kuchenna, lekarska, łazienkowa, jubilerska, towarowa, itd.).

5. „Malujemy jajka”

”Trefliki w przedszkolu”cz.4, str.54 i 55

• Nazwij różne sposoby ozdabiania jajek na Wielkanoc.
• Wymieszaj podane kolory farb plakatowych.
• Jakie barwy otrzymałeś?
• Zamaluj pola na odpowiedni kolor.
• Wykorzystaj otrzymane kolory farb do ozdabiania jajek.
• Opowiedz jakie czynności należy wykonać, aby zabarwić jaja w cebulniku?
• Który sposób ozdabiania jajek podoba Ci się najbardziej i dlaczego?
• Pokoloruj pisanki według własnego pomysłu.

Wiadomości dla Rodzica:

Pisanki- na skorupce gorącym, roztopionym woskiem rysuje się różne wzory, a następnie zanurza jajko w barwniku. Jako narzędzi (do pisania) używa się między innymi szpilek, igieł, słomek i drewienek lub nanosi proste elementy graficzne rozgrzanym końcem świecy.

Pisanki są znane w regionie Białegostoku.

Kraszanki- (zwane też malowankami)- jajko gotuje się w wywarze barwnym, dawniej uzyskiwanym wyłącznie ze składników naturalnych:

brązowy: łupiny cebuli,

czarny: łupiny orzecha włoskiego,

żółty: kora młodej jabłoni,

fioletowy: płatki kwiatu ciemnej malwy,

zielony: pędy młodego żyta lub listki barwinka,

różowy: sok z buraka.

Drapaki- powstają przez drapanie ostrym narzędziem ubarwionej powłoki jajka.

Oklejanki- (naklejanki) ozdabia się je skrawkami kolorowego, błyszczącego papieru, tkaniny, również nicią lub włóczką wełnianą.

Nalepianki- są bardzo znane w okolicach Łowicza i Krakowa. Powstają poprzez ozdabianie skorupki jajka różnobarwnymi wycinankami z papieru.

30.03.2021 (wtorek)

 

Temat dnia:   PRZYGOTOWANIA DO ŚWIĄT

  

1.     „Treflinka opowiada o świętach w domu Treflików” 

tekst: Jolanta Zapała 

Chmurki płyną gdzieś po niebie, ciepłe słonko wita Ciebie. 

Trawa wkoło się zieleni, tęcza kolorami mieni. 

A rodzinka Treflikowa już od rana jest gotowa.  

Najpierw palmę zrobić trzeba, będzie wielka aż do nieba. 

Palma zdobić będzie święta, kto z Was święta te pamięta? 

Święta, Święta Wielkanocne dla nas bardzo są radosne. 

W wiosny i zieleni mocy, to są święta Wielkiej Nocy. 

A gdy palmę poświęcimy na stole ją postawimy. 

Rodzinka Treflikowa już od rana jest gotowa. 

Trzeba jajka ugotować, by je potem pomalować. 

Takie jajka to pisanki, zwać się mogą też kraszanki. 

Ozdabiane, malowane, znasz Wielkanoc bez pisanek? 

Mama piecze nam barana, ja go będę zdobić sama. 

O! już babka Treflikowa prawie całkiem jest gotowa. 

Treflik idzie razem z Tatą szukać bazi, małych kwiatów. 

By w koszyku wielkanocnym nie zabrakło kwiatów mocy. 

Zanim koszyk przystroimy, co do niego tu włożymy? 

Jest baranek, ale heca, wyjęłam go prosto z pieca. 

Cukrem pudrem posypałam, chorągiewkę też mu dałam. 

I kiełbaskę włożyć trzeba, szynkę, sól, kawałek chleba. 

Trochę chrzanu i pisanki, czy to wszystko koleżanki? 

Kurczak, zając z czekolady dla Treflikowej brygady. 

Dodam bazi Treflikowych, kwiatki i koszyk gotowy. 

Przystrojony koszyk mały pachnie Wielkanocą cały. 

Po świeceniu każdy brzuszek pozna kto to łakomczuszek. 

Wie Treflinka i wie Ewa, w śmigus wszystkich się oblewa. 

Nikt się nie obraża w święta, każda buzia uśmiechnięta. 

Chociaż mokre są ubrania, ta tradycja jest lubiana. 

Śmigus dyngus jest zabawą i narzekać nie wypada. 

A zajączek uśmiechnięty, kica roznosząc prezenty. 

Znaleźć prezent wielka sztuka, Treflik wraz z Treflinką szuka. 

Pośród trawy są ukryte, och... prezenty znakomite. 

Rozmowa na temat treści opowiadania: 

- Jakie tradycje są związane ze świętami? 

- Dlaczego obchodzimy Święta Wielkanocne i dlaczego tak się nazywają? 

- Co wkładamy do koszyka?

2.    „Koszyk wielkanocny” – ćwiczenia w czytaniu, wyodrębnianie produktów, które powinny znajdować się w koszyku wielkanocnym, utrwalenie liczebników porządkowych w zakresie 9. 

„Trefliki w przedszkolu”  część 4, strona 56. 

Dziecko czyta samodzielnie, bądź słucha słów czytanych przez rodzica i podkreśla niebieskim kolorem te wyrazy, które pasują do ilustracji koszyka wielkanocnego. Następnie liczy baranki w każdym szeregu, otacza pętlą pierwszego i poszukuje takich samych.

3.    Drożdżowe doświadczenia 

Doświadczenie nr 1. 

Potrzebna wam będzie: plastikowa butelka, ciepła woda, 3 łyżeczki drożdży, 2 łyżeczki cukru, balon. 

Drożdże i cukier wsypujemy do butelki i pomału dolewamy do nich ciepłą wodę. Na szyjkę butelki zakładamy balon i czekamy godzinę. Obserwujemy co się stanie z balonem?

 

Informacje dla rodzica:

Drożdże należą do grupy grzybów, więc jak inne żywe organizmy potrzebują odpowiednich warunków. Żywią się cukrem, a do wzrostu potrzebują również ciepła. Komórki drożdży dzielą się, w efekcie czego powstają nowe komórki, które w tym przypadku stopniowo wypełniają zawartość butelki. Drożdże rosnąc i rozmnażając się wytwarzają dwutlenek węgla, który pompuje balon.

Doświadczenie nr 2. 

Do miseczki włóżcie odrobinę drożdży, dodajcie pół łyżeczki cukru oraz pół kubka ciepłego mleka, następnie postawcie to w ciepłe miejsce - zaobserwujcie co stanie się z drożdżami. 

4.    Pieczemy  babkę wielkanocną! 

Wspólnie obserwujcie i wyciągajcie wnioski z doświadczenia nr 2:

- co stało się z drożdżami w miseczce?  

- Posłuchaj wiersza i powiedz, co jest jeszcze potrzebne oprócz drożdży, aby upiec babkę wielkanocną? 

 „Ciasto drożdżowe”  (brak informacji o autorze).

Siedzą drożdże nadąsane bo w lodówce zapomniane. 

A tam ciemno, lodowato, czas się rozgrzać – idzie lato. 

Razem z mlekiem się sprężyły i na zewnątrz wyskoczyły. 

Wprost do misy która stała, obok z mąką i ziewała.  

Cztery jajka krzyczą z półki „halo - weźcie nas do spółki”. 

Podskoczyły na dno wbiły, a skorupki zostawiły. 

Cukier co ma uśmiech słodki, myśli - pewnie będą plotki. 

Wskoczył, w misce się rozpycha „zróbcie miejsce mi do licha!”. 

Zerknął wiatr – będzie zabawa, staje obok wzrokiem bada. 

Dmuchnął i rozkręcił wszystkich, wskoczył olej słysząc piski. 

Słońce mocno zaświeciło, ciepło, miło się zrobiło. 

Rosną drożdże wraz z kumplami i witają stół palcami. 

Aż piekarnik się otworzył, formę na półce położył. 

„Moi mili – krzyczy – wchodźcie i na blasze się rozgośćcie”. 

Już się wszyscy wgramolili, „jeszcze my!” – słyszą po chwili. 

To rodzynki ze słoika, pchają się do piekarnika.  

Zatrzasnęli w końcu drzwiczki, upał rozpalił policzki. 

Pięknie się zarumienili, w smaczne ciasto zamienili. 

Zrobić ciasto – prosta sprawa, a do tego jest zabawa. 

Moja babcia tak mówiła: „jak na drożdżach rośniesz miła”.   

Dziecko wymienia wszystkie składniki niezbędne do wykonania babki. Rodzic układa je na stole. 

Przypomnienie kolejnych etapów wykonania babki na podstawie ilustracji w książce:

 

 „Trefliki w przedszkolu”  cz. 4, s. 52. 

Wspólne wykonajcie babkę wielkanocną wykorzystując wszystkie produkty, które zostały wymienione w wierszu oraz  drożdże w miseczce z doświadczenia nr 2. 

Mocno zachęcamy też do wykonania WIELKANOCNEJ BABKI TREFLIKOWEJ  - czyli babki zielonej jak Trefliki!  

Składniki: 

• 4 jajka
• 1 szklanka cukru
• 1.5 szklanki mąki pszennej
• 250 g mrożonego szpinaku
• 0,5 szklanki oleju
• 2 opakowania cukru waniliowego
• 1,5 łyżeczki proszku do pieczenia 

Sposób wykonania: 

Szpinak rozmrażamy. Do rozmrożonego i odciśniętego z nadmiaru wody szpinaku, dodajemy 0,5 szklanki oleju i miksujemy. Białka ubijamy ze szczyptą soli na sztywną pianę. Dodajemy stopniowo cukier i cukier waniliowy, cały czas miksujemy. Następnie dodajemy po 1 żółtku. Do dobrze ubitych jajek, wsypujemy powoli mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia i delikatnie mieszamy. Ciasto wylewamy do blaszki keksówki (lub foremki na babkę z kominem) posmarowanej tłuszczem i obsypanej bułką tartą. 

Pieczemy 50-60 minut w temperaturze 180˚. 

Udało się?  Super! 

Ozdabiamy wypiek najpiękniej jak potrafimy i… 

przed zjedzeniem fotografujemy J 

SMACZNEGO!

5.    „Dopasuj zdanie do zdjęcia” 

W wolnej chwili poćwicz umiejętność czytania i wykonaj zadania, które utrwalą Twoją znajomość  dotychczas poznanych liter: 

„Trefliki w przedszkolu” część 4, strona 58.

29.03.2021 (poniedziałek)

Temat dnia:   MAMY RÓŻNE WAGI

 

Wprowadzenie litery „W,w” małej i wielkiej, drukowanej i pisanej w oparciu o wyraz podstawowy „waga”.

 

1.     Wysłuchaj wierszyka i odpowiedz na pytania.

 

„Literka W”

Waga waży, woda płynie,

walec jedzie, winda sunie.

Wieża stoi, wicher wieje,

ja wesoło się śmieję.

 

Rozmowa kierowana pytaniami:

- co waży?

- co płynie?

- co jedzie?

- co sunie?

- co stoi?

- co wieje?

- co wspólnego mają te wszystkie słowa? (rozpoczynają się głoską „w”)

2.    Wyszukaj na ilustracji w książce „Trefliki w przedszkolu” część 4 strona 46 przedmioty, osoby, rośliny których nazwy zawierają głoskę „w” – otocz je pętlą.

3.    Analiza i synteza słuchowo-wzrokowa wyrazu podstawowego „waga”:

 

• wypowiadanie całego słowa – wyrazu („waga”)
• wybrzmiewanie kolejnych sylab połączone z klaskaniem – liczenie sylab
• podział słowa na głoski – liczenie głosek
• określenie położenia głoski „w” w słowie „waga”
• podawanie przykładowych słów z głoską „w” w nagłosie (słowa rozpoczynające się głoską „w”)
• wyszukiwanie głoski „w” w swoim imieniu i nazwisku oraz imionach domowników
• podział wyrazu podstawowego na spółgłoski i samogłoski (kartoniki czerwone i niebieskie)
• demonstracja nowej litery małej i wielkiej DRUKOWANEJ
• wyszukiwanie liter „w” w tytułach prasowych, książkach, ulotkach reklamowych itp.

 

4.    Ćwiczenia w czytaniu.

 

- przeczytaj samodzielnie bądź z pomocą rodzica lub rodzeństwa tekst pod obrazkiem („Trefliki w przedszkolu” cz. 4,str. 46)

- podkreśl odpowiednim kolorem wszystkie litery „W, w” w podanych wyrazach (szara ramka).

 

5.    Demonstracja nowo poznanej litery małej i wielkiej PISANEJ.

 

- analiza kształtu litery: do czego litera „w” jest podobna? z czym może się kojarzyć?

- ćwiczenia w pisaniu bezśladowym - kreślimy literę palcem na podłodze, drzwiach szafy, szybie okiennej (chyba, że okna już umyte;) czy na plecach taty

- układanie litery np. z koralików, guzików, fasolek, groszku itp.

 

 6.    „Piszemy z Treflinką”

„Trefliki w przedszkolu” cz.4, str. 47

- pisz literę „W, w” po śladzie a następnie samodzielnie

 

Należy zwrócić uwagę na:

• prawidłowy kierunek kreślenia liter (według strzałek)
• właściwe trzymanie ołówka (chwyt trójpalcowy)  

 

P.S.

Książki „Trefliki w przedszkolu” cz. 4 /karty pracy/ są do odebrania w placówce.